Που θές να πάς..

.
.
.
Που θές να πάς..και που θα βρείς τσι χάρες που σου κάνω...
που δεν σε μάλωσα ποτέ για να μην σε πικράνω...
.
.
.

Δικό μου όνειρο...

.
.
.
Βάνεις δικό μου όνειρο στην αγκαλιά τη ξένη...
Κι αντί να πω πονώ..Γελώ.. που είσαι ευτυχισμένη...
.
.
.

Η έννοια σου...

.
.
.
Πάντοτε θα χω στο μυαλό την έννοια τη δικιά σου
μα θα μου λείπει ο ασκιανός που κάνουν τα φτερά σου...
.
.
.

Καποτε ανέβαινα βουνά...

.
.
.
Κάποτε ανέβαινα βουνά μόνο να κάνεις χάζι..
κ εδα τση σκέψης μου η στραθιά για σένα με κουράζει...
.
.
.

τ' όνειρο...

.
.
.
του ονείρου οι γλυκιές στιγμές, γίνονται αναμνήσεις....
και δε σηκώνουνε πολλά λόγια.. και συζητήσεις...
.
.
.
γι αυτό και τ' όνειρο να ζεις, και να μη το φοβάσαι...
γιατι κι αυτο ανάμνηση.. θα γίνει να θύμασαι...
.
.
.

Για τ όνειρο..

.
.
.
Μπορείς για μιαν ανάμνηση συζήτηση να κάνεις
μα τι να πεις για τ όνειρο που σβήνει και το χάνεις...
.
.
.

Όποτε κάνω όνειρα...

.

.

.

Όποτε κάνω όνειρα, η μοίρα τα γκρεμίζει....

κι απάνω στα χαλάσματα.. χαρές για τσ' άλλους χτίζει...

.

.

.

Εγώ για σένα τίποτα...

.

.

.

Εγώ για σένα τίποτα, τα πάντα εσύ για μένα...

πάω να σε φτάσω μα πετάς.. κι έχω φτερά σπασμένα...

.

.

.

Αν με ρωτήσουν κάποτε...

.

.

.

Αν με ρωτήσουν κάποτε, πως μοιάζεις και τι είσαι....

Πόνος θα πω.. που τη χαρά σ' αρέσει να μιμήσαι....

.

.

.

.
.
.

Παράπονο δεν έκανες δάκρυ δεν έχεις βγάλει
να μην το δω στ' ονείρου μου την τρομαγμένη ζάλη
.
.
.

.
.
.
Όλοι κλουθούνε του καιρού μα γω δεν κάνω ζάλο
ακόμα ζω με τ όνειρο τσ'αγάπης το μεγάλο...
.
.
.

.
.
.
Είσαι βουνό κ ατέλειωτη είναι η διαδρομή σου
μα σαν το χιόνι θα με δεις μια μέρα στην κορφή σου...
.
.
Χαλάλι ο κόπος που κάμα ν' ανέβω στην κορφή σου,
βουνό μου, κι ας ματώσανε τα πόδια μου οι γκρεμοί σου...
.
(επιτρέψτε μου να τις αφιερώσω...)
.
.

ξέρω που να σταματώ..

.
.
.
Εγώ αγαπώ κ αυτό θα πει,πως συγχωρώ κ ελπίζω..
και ξέρω που να σταματώ και που να συνεχίζω...
.
.
.

τα λόγια μας ξεχνιούνται...

.
.
.
Καλύτερα που δεν μιλάς,τα λόγια μας ξεχνιούνται,
όσα ποτέ δεν είπαμε αυτά δε λησμονούνται...
.
.
.

πρόδωσες μα δεν πρόδωσα...

.
.
.
Πρόδωσες μα δεν πρόδωσα, έφυγες μα θα μείνω..
κι όταν θελήσεις δύναμη,φώναζε να σου δίνω...
.
.
.

ενος μισόξερου δεντρού..

.
.
.
Ενός μισόξερου δεντρού,που μοιάζει πως θα σβήσει..
εζήλεψα τη δύναμη που προσπαθεί ν' ανθίσει...
.
.
.

κύμα το κύμα..

.
.
.
Κύμα το κύμα η σκέψη σου το λογισμό μου δέρνει,
το βράχο δέρνει η θάλασσα μα πάντα βράχος μένει...
.
.
.

οτι κ αν ειχα...

.
.
.
Ότι κ αν είχα κ άξιζε σε σένα εδοκάτω..
και δα ξανοίγω τη ζωή να πιάσω από το πάτο..
.
.
.

δε σμίγουν,μα αισθάνονται...

.
.
.
Νερό του καντηλιού εγώ,καθάριο εσύ το λάδι
δε σμίγουν,μα αισθάνονται το ενα τ'αλλου το χάδι....
.
.
.

το φεύγα σου..

.
.
.
Το φεύγα σου με πλήγωσε μα μη γυρίσεις πίσω..
άσε με και αγανάκτησα τον πόνο ν' αγαπήσω...
.
.
.