ζηλεύω εκείνου του δεντρού..

.
.
.
ζηλεύω εκείνου του δεντρού που σε γκρεμό φυτρώνει
και μόνο αέρας και πουλί μπορεί να του σιμώνει..
.
.
.

κρατάς το νου μου αιχμάλωτο...

.
.
.
κρατάς το νου μου αιχμάλωτο και σκλάβα τη καρδιά μου
και δε μπορώ να ζήσω πια σαν βρίχνεσαι μακριά μου.
.
.
.

με πας ψηλά..

.
.
.
με πας ψηλά στον ουρανό κ ύστερα λες γκρεμίσου
και 'γω σαν άστρο χάνομαι κ ακούω την ευχή σου...
.
.
.

η κάθε θύελα περνά...

.
.
.
η κάθε θύελα περνά και λιώνει και το χιόνι
μόνο στα μάτια μου τα δυο ο τόπος δε στεγνώνει.
.
.
.

κερί ν' ανάψω δε μπορώ...

.
.
.
κερί ν' ανάψω δε μπορώ γιατί θαρώ πως μοιάζει
με δάκρυα των αμαθιών κάθε φορά που στάζει.
.
.
.