Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2009

ποτέ δεν ένοιωσα χαρά

.
.
.
ποτέ δεν ένοιωσα χαρά και να μη ρθεις στη σκέψη
μα φεύγεις και το πόνο σου ποιος θα τονε παλέψει...
.
.
.

(Γιάννης Θεοδωράκης)

θα 'ρχομαι...

.
.
.
να με καλείς μα θα 'ρχομαί όποτε νιώθεις πόνο
κ ας ξέρω φως μου πως με θες για τέτοιες ώρες μόνο...
.
.
.

(Γιάννης Θεοδωράκης)

όσα κ αν έχω όνειρα...

.
.
.
όσα κ αν έχω όνειρα πάντα τα περασμένα
τούτες τις μέρες έρχονται στο νου μου μαζεμένα...
.
.
.

τα ονειρά μου...

.
.
.
τα όνειρα μου έχουνε των αμαθιό σου χρώμα
και δε θυμούμαι να λειπες απο κανένα ακόμα...
.
.
.

πως σ αγαπώ...

.
.
.
άκου να δεις πως σ' αγαπώ με την καρδιά,τη σκέψη,
με τη ψυχή και τ' όνειρο που το 'χεις ζωντανέψει...
.
.
.

αν ήσουν...

.
.
.
αν ήσουν ένα όνειρο σίγουρα θα 'χες σβήσει
μα εσύ σαι ήλιος που ποτέ δε γνώρισε τη δύση...
.
.
.

το πιο γλυκο μου ονειρο...

.
.
.
που θα τη βρω τη δύναμη βαθιά στη γη να σκάψω
το πιο γλυκό μου όνειρο που σκότωσες να θάψω...
.
.
.