Όποτε κάνω όνειρα...

.

.

.

Όποτε κάνω όνειρα, η μοίρα τα γκρεμίζει....

κι απάνω στα χαλάσματα.. χαρές για τσ' άλλους χτίζει...

.

.

.

Εγώ για σένα τίποτα...

.

.

.

Εγώ για σένα τίποτα, τα πάντα εσύ για μένα...

πάω να σε φτάσω μα πετάς.. κι έχω φτερά σπασμένα...

.

.

.

Αν με ρωτήσουν κάποτε...

.

.

.

Αν με ρωτήσουν κάποτε, πως μοιάζεις και τι είσαι....

Πόνος θα πω.. που τη χαρά σ' αρέσει να μιμήσαι....

.

.

.

.
.
.

Παράπονο δεν έκανες δάκρυ δεν έχεις βγάλει
να μην το δω στ' ονείρου μου την τρομαγμένη ζάλη
.
.
.

.
.
.
Όλοι κλουθούνε του καιρού μα γω δεν κάνω ζάλο
ακόμα ζω με τ όνειρο τσ'αγάπης το μεγάλο...
.
.
.

.
.
.
Είσαι βουνό κ ατέλειωτη είναι η διαδρομή σου
μα σαν το χιόνι θα με δεις μια μέρα στην κορφή σου...
.
.
Χαλάλι ο κόπος που κάμα ν' ανέβω στην κορφή σου,
βουνό μου, κι ας ματώσανε τα πόδια μου οι γκρεμοί σου...
.
(επιτρέψτε μου να τις αφιερώσω...)
.
.