Σε αυτό το ιστολόγιο απλά θα αναρτώνται μαντινάδες που κρίνω πως είναι όμορφες, σωστές, και τιμούν την παράδοση του τόπου μου.
Η μαντινάδα για μένα είναι μια μικρή ιστορία. Μέσα σε λίγες γραμμές και μερικές λέξεις συμπυκνώνει κανείς ένα σωρό αισθήματα, σκέψεις, εικόνες, αναμνήσεις, ελπίδες.
Οι μαντινάδες και γενικά η μουσική-καλιτεχνική παράδοση της Κρήτης είναι ένα θέμα που συχνά φέρνει αντιδράσεις όταν μπαίνει σε μια συζήτηση αφού πολλές φορές είναι και θέμα προσωπικής αισθητικής αλλά και εμπειριών.
Παρόλο που η Κρήτη είναι νησί και η ιστορία την αντιμετωπίζει σαν ξεχωριστή οντότητα, υπάρχουν διαφορετικά ήθη και έθιμα αλλά και μουσικά ακούσματα από μέρος σε μέρος πάνω στο νησί.
Έτσι λοιπόν θα προσπαθήσω εδώ να αναρτώ μαντινάδες με καθαρό κρητίριο το νόημα τους και τον στίχο τους πάντα μέσα από το πρίσμα της προσωπικής αισθητικής.
Σημείωση!!!!!!
Οι μαντινάδες που αναρτώνται εδώ δεν είναι δικές μου. Τις έχω ακούσει ή τις έχω διαβάσει.
Αν με ρωτήσουν κάποτε, πως μοιάζεις και τι είσαι....
Πόνος θα πω.. που τη χαρά σ' αρέσει να μιμήσαι....
.
.
.
Σάββατο 6 Μαρτίου 2010
. . .
Παράπονο δεν έκανες δάκρυ δεν έχεις βγάλει να μην το δω στ' ονείρου μου την τρομαγμένη ζάλη . . .
. . . Όλοι κλουθούνε του καιρού μα γω δεν κάνω ζάλο ακόμα ζω με τ όνειρο τσ'αγάπης το μεγάλο... . . .
. . . Είσαι βουνό κ ατέλειωτη είναι η διαδρομή σου μα σαν το χιόνι θα με δεις μια μέρα στην κορφή σου... . . Χαλάλι ο κόπος που κάμα ν' ανέβω στην κορφή σου, βουνό μου, κι ας ματώσανε τα πόδια μου οι γκρεμοί σου... . (επιτρέψτε μου να τις αφιερώσω...) . .